Do Zapomnianych Krain żywię dość mocny sentyment. Cała saga Baldur's Gate czy Incewind Dale to gry które swego czasu naprawdę mnie pochłonęły i historie, które wycisnąłem na wszystkie możliwe sposoby, wyboru scenariusza czy rozwoju postaci, do ostatniej kropli. Dzięki pierwszym trzem częściom Legendy Drizzta wspomnienia wróciły. Bohaterowie, których znałem tylko z gier wrócili i dzielą się swoją historią. Sam styl pisania Salvatore'a jest moim zdaniem dość przeciętny, ale sympatia do całego uniwersum Forgotten Realms podnosi ocenę o przynajmniej jedną gwiazdkę.
